بررسی اجمالی
تبخال تناسلی یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است. ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) باعث تبخال تناسلی می شود. تبخال تناسلی اغلب می تواند از طریق تماس پوست به پوست در طول فعالیت جنسی منتقل شود.
برخی از افراد آلوده به ویروس ممکن است علائم بسیار خفیف داشته باشند یا علائمی نداشته باشند. آنها هنوز هم می توانند ویروس را پخش کنند. سایر افراد درد، خارش و زخم در ناحیه تناسلی، مقعد یا دهان دارند.
هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد. علائم اغلب پس از اولین مواجهه دوباره ظاهر می شوند. دارو می تواند علائم را کاهش دهد. همچنین خطر ابتلا به دیگران را کاهش می دهد. کاندوم می توانند به جلوگیری از گسترش عفونت تبخال تناسلی کمک کند.
علائم
اکثر افراد آلوده به HSV نمی دانند که به آن مبتلا هستند. ممکن است علائمی نداشته باشند یا علائم بسیار خفیفی داشته باشند.
علائم حدود 2 تا 12 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس شروع می شود. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- درد یا خارش در اطراف اندام تناسلی
- برجستگی ها یا تاول های کوچک در اطراف اندام تناسلی، مقعد یا دهان
- زخم های دردناکی که هنگام پاره شدن تاول ها و ترشح یا خونریزی ایجاد می شوند.
- دلمه هایی که با بهبود زخم ها ایجاد می شوند
- ادرار دردناک
- ترشح از مجرای ادرار
- ترشح از واژن
در طول اولین ابتلا، معمولاً ممکن است علائمی شبیه آنفولانزا داشته باشید مانند:
- تب
- سردرد
- بدن درد
- غدد لنفاوی متورم در کشاله ران
تفاوت در محل علائم
زخم ها در جایی ظاهر می شوند که عفونت وارد بدن می شود. شما می توانید عفونت را با لمس زخم و سپس مالش یا خاراندن ناحیه دیگری از بدن خود گسترش دهید. این شامل انگشتان یا چشمان شما می شود.
زخم می تواند در موارد زیر ایجاد شود:
- باسن
- ران
- رکتوم
- مقعد
- دهان
- مجرای ادرار
- ولووا
- واژن
- دهانه رحم
تکرار ابتلا
پس از اولین ابتلا به تبخال تناسلی، علائم اغلب دوباره ظاهر می شوند. به این موارد عدد مکرر یا دوره های مکررابتلا یا عود می گویند.
هر چند وقت یکبار شیوع مکرر اتفاق می افتد بسیار متفاوت است. شما معمولاً در سال اول پس از عفونت بیشترین شیوع را خواهید داشت. ممکن است در طول زمان کمتر ظاهر شوند. علائم شما در طول عود مکرر معمولاً به مدت طولانی دوام نمی آورند و به شدت اولی نیستند.
ممکن است چند ساعت یا چند روز قبل از شروع شیوع جدید علائم هشدار دهنده داشته باشید. به این علائم پرودرومال می گویند. آنها عبارتند از:
درد ناحیه تناسلی
درد سوزن سوزن شدن یا تیراندازی در پاها، باسن یا باسن
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر مشکوک به تبخال تناسلی یا هر بیماری مقاربتی دیگری هستید، به پزشک خود مراجعه کنید.
علل
تبخال تناسلی توسط دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس ایجاد می شود. این انواع شامل ویروس هرپس سیمپلکس نوع 2 (HSV-2) و ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) می باشد. افراد مبتلا به عفونت HSV می توانند ویروس را حتی زمانی که هیچ علائم قابل مشاهده ای نداشته باشند منتقل کنند.
HSV-2
HSV-2 شایع ترین علت تبخال تناسلی است. ویروس ممکن است در موارد زیر وجود داشته باشد:
در مورد تاول ها و زخم ها یا مایعات ناشی از زخم ها
پوشش مرطوب یا مایعات دهان
پوشش مرطوب یا مایعات واژن یا رکتوم
ویروس در طول فعالیت جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.
HSV-1
HSV-1 نسخه ای از ویروس است که باعث تبخال یا تاول های تب می شود. افراد ممکن است در کودکی به دلیل تماس نزدیک پوست به پوست با فرد آلوده در معرض HSV-1 قرار بگیرند.
فرد مبتلا به HSV-1 در بافت های دهان می تواند ویروس را در حین رابطه جنسی دهانی به اندام تناسلی شریک جنسی منتقل کند. عفونت تازه گرفتار شده یک عفونت تبخال تناسلی است.
شیوع مکرر تبخال تناسلی ناشی از HSV-1 اغلب کمتر از شیوع ناشی از HSV-2 است.
نه HSV-1 و نه HSV-2 در دمای اتاق به خوبی زنده نمی مانند. بنابراین به احتمال زیاد ویروس از طریق سطوح مانند دسته شیر آب یا حوله پخش نمی شود. اما بوسیدن یا به اشتراک گذاشتن یک لیوان نوشیدنی یا ظروف نقره ممکن است باعث گسترش ویروس شود.
عوامل خطر
خطر بالاتر ابتلا به تبخال تناسلی با موارد زیر مرتبط است:
تماس با اندام تناسلی از طریق رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی.
داشتن رابطه جنسی با چندین شریک تعداد افرادی که با آنها رابطه جنسی دارید یک عامل خطر قوی است. تماس با دستگاه تناسلی از طریق رابطه جنسی یا فعالیت جنسی شما را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد. اکثر افراد مبتلا به تبخال تناسلی نمی دانند که به آن مبتلا هستند.
داشتن همسری که مبتلا به این بیماری است اما برای درمان آن دارو مصرف نمی کند. هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد، اما دارو می تواند به محدود کردن شیوع آن کمک کند.
گروه های خاصی در جمعیت زنان، افراد با سابقه بیماری های مقاربتی، افراد مسن، سیاه پوستان در ایالات متحده و مردانی که با مردانی که مبتلا به تبخال تناسلی هستند با نرخ بالاتر از میانگین رابطه جنسی دارند. افراد در گروه های در معرض خطر بالاتر ممکن است تصمیم بگیرند که در مورد خطر شخصی خود با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنند.
عوارض
عوارض مرتبط با تبخال تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
سایر عفونت های مقاربتی داشتن زخم های تناسلی خطر ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی از جمله HIV/AIDS را افزایش می دهد.
عفونت نوزاد. نوزاد ممکن است در حین زایمان به HSV آلوده شود. در موارد کمتر، ویروس در دوران بارداری یا از طریق تماس نزدیک پس از زایمان منتقل می شود. نوزادان مبتلا به HSV اغلب دارای عفونت اندام های داخلی یا سیستم عصبی هستند. حتی با درمان، این نوزادان در معرض خطر بالای مشکلات رشدی یا جسمی و خطر مرگ هستند.
بیماری التهابی داخلی عفونت HSV می تواند باعث تورم و التهاب در اندام های مرتبط با فعالیت جنسی و ادرار شود. اینها عبارتند از حالب، راست روده، واژن، دهانه رحم و رحم.
عفونت انگشت. عفونت HSV می تواند از طریق شکستگی در پوست به انگشت گسترش یابد و باعث تغییر رنگ، تورم و زخم شود. به این عفونت ها هرپتیک ویتلو می گویند.
عفونت چشم. عفونت HSV چشم می تواند باعث درد، زخم، تاری دید و کوری شود.
تورم مغز. به ندرت، عفونت HSV منجر به التهاب و تورم مغز می شود که آنسفالیت نیز نامیده می شود.
عفونت اندام های داخلی. به ندرت، HSV در جریان خون می تواند باعث عفونت اندام های داخلی شود.
جلوگیری
پیشگیری از تبخال تناسلی مانند پیشگیری از سایر عفونت های مقاربتی است.
یک شریک جنسی طولانی مدت داشته باشید که برای بیماری های مقاربتی آزمایش شده باشد و آلوده نباشد.
در طول فعالیت جنسی از کاندوم یا دم دندان استفاده کنید. اینها خطر ابتلا به بیماری را کاهش می دهند، اما از تماس پوست به پوست در طول رابطه جنسی جلوگیری نمی کنند.
وقتی شریک مبتلا به تبخال تناسلی علائمی دارد، رابطه جنسی نداشته باشید.
اقدامات احتیاطی در بارداری
اگر باردار هستید و می دانید که تبخال تناسلی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر فکر می کنید ممکن است تبخال تناسلی داشته باشید، از پزشک خود بپرسید که آیا می توانید برای آن آزمایش شوید.
دکتر شما ممکن است توصیه کند که داروهای ضد ویروسی تبخال را در اواخر بارداری مصرف کنید. این برای جلوگیری از شیوع بیماری در زمان زایمان است. اگر هنگام زایمان شیوع بیماری داشته باشید، ممکن است دکتر شما سزارین را پیشنهاد کند. این یک عمل جراحی برای خارج کردن نوزاد از رحم شما است. خطر انتقال ویروس به جنین را کاهش می دهد.