ام اس یک بیماری ناتوان کننده مغز و نخاع (سیستم عصبی مرکزی) است
در بیماری ام اس، سیستم ایمنی به غلاف محافظ (میلین) که رشته های عصبی را می پوشاند حمله می کند و باعث ایجاد مشکلات ارتباطی بین مغز و بقیه بدن می شود. در نهایت، این بیماری می تواند باعث آسیب دائمی یا زوال رشته های عصبی شود.
علائم و نشانه های ام اس بین بیماران بسیار متفاوت است و به محل و شدت آسیب فیبر عصبی در سیستم عصبی مرکزی بستگی دارد. برخی از افراد مبتلا به ام اس شدید ممکن است توانایی راه رفتن مستقل یا سرپایی را از دست بدهند. سایر افراد بسته به نوع ام اس که دارند ممکن است دوره های طولانی بهبودی را بدون هیچ علامت جدیدی تجربه کنند.
هیچ درمانی برای مولتیپل اسکلروزیس وجود ندارد. با این حال، درمان هایی برای کمک به تسریع بهبودی پس از حملات، اصلاح دوره بیماری و مدیریت علائم وجود دارد.
آسیب میلین و سیستم عصبی
علائم و نشانه‌های مولتیپل اسکلروزیس ممکن است از فردی به فرد دیگر و در طول دوره بیماری بسته به محل رشته‌های عصبی آسیب‌دیده بسیار متفاوت باشد.
علائم رایج عبارتند از:
- بی حسی یا ضعف در یک یا چند اندام که معمولاً در یک طرف بدن شما در یک زمان رخ می دهد.
- مور مور شدن
- احساس شوک الکتریکی که با حرکات خاص گردن، به ویژه خم شدن گردن به جلو (نشانه Lhermitte) رخ می دهد.
- عدم هماهنگی
- راه رفتن ناپایدار یا ناتوانی در راه رفتن
- از دست دادن جزئی یا کامل بینایی، معمولاً در یک چشم در یک زمان، اغلب همراه با درد در حین حرکت چشم
- دوبینی طولانی مدت
- تاری دید
- سرگیجه
- مشکلات عملکرد جنسی، روده و مثانه
- خستگی
- لکنت زبان
- مشکلات شناختی
- اختلالات خلقی
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا به دلایل نامعلوم به پزشک مراجعه کنید.
دوره بیماری:
اکثر افراد مبتلا به ام اس یک دوره بیماری عود کننده-فرودکننده دارند. آنها دوره هایی از علائم جدید یا عود را تجربه می کنند که در طی روزها یا هفته ها ایجاد می شود و معمولاً به طور جزئی یا کامل بهبود می یابد. این عودها با دوره‌های آرام بهبودی بیماری همراه می‌شوند که می‌تواند ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول بکشد.
افزایش جزئی دمای بدن می تواند به طور موقت علائم و نشانه های ام اس را بدتر کند. اینها عود بیماری واقعی در نظر گرفته نمی شوند، بلکه عود کاذب محسوب می شوند.
حداقل 20 تا 40 درصد از مبتلایان به ام اس عود کننده و فروکش کننده در نهایت طی 10 تا 20 سال پس از شروع بیماری، به پیشرفت ثابت علائم، با یا بدون دوره بهبودی مبتلا می شوند. این به عنوان MS پيشرونده ثانويه شناخته ميشود.
بدتر شدن علائم معمولاً شامل مشکلات حرکتی و راه رفتن است. میزان پیشرفت بیماری در افراد مبتلا به ام اس پیشرونده ثانویه بسیار متفاوت است.
برخی از افراد مبتلا به ام اس شروع تدریجی و پیشرفت مداوم علائم و نشانه ها را بدون هیچ گونه عود تجربه می کنند که به عنوان ام اس پیشرونده اولیه شناخته می شود.